Onderstaand stuk heb ik geschreven voor de opiniepagina van de Volkskrant. (Vandaag ingezonden maar het is te lang dus wordt waarschijnlijk niet geplaatst).
Graag wil ik reageren op de Rubriek Publiek Geheim/Veranderende Seksbeleving. Sinds 2008 heb ik een praktijk voor psychotherapie en relatietherapie (piptherapie.nl) en in 2018 ben ik daarnaast met liefdesadviezen.com begonnen.
Een nieuw mores.
Uit gesprekken met mijn cliënten herken ik het datinggedrag dat uit de interviews naar voren komt. Helaas blijft de emotionele pijn die veelal schuil gaat achter dit gedrag onderbelicht. En dat is jammer, want de interviews zijn een mooie aanleiding voor een discussie over dating-mores, sex en liefde anno 2020. De insteek van de rubriek om “onderzoek (te doen) naar de invloed van internet op onze beleving van sex” legt ongewild de vinger op de zere plek: we willen sex van liefde gescheiden kunnen zien, terwijl dat niet gaat.
Dagelijks maak ik in mijn praktijk het verdriet, de teleurstelling en machteloosheid van (vooral) vrouwen mee die op zoek naar een vaste partner en er geen vinden ondanks het vele daten. Ik spreek ook dolende mannen, uitgeblust door de enorme hoeveelheid sexavontuurtjes, al dan niet zoekende naar ‘de perfecte vrouw voor mij’. Moegestreden komen ze tot rust bij een veel jongere vrouw met wie ze alsnog (een) kind(eren) krijgen. Zo ook Jeroen (VK 17 jan), met op zijn 61e een dochtertje.
Het zijn niet de vrouwen die falen in de liefde maar het is de dating-etiquette die faalt. Met als meest vervelende gevolg misschien, dat er een steeds grotere groep van vrouwen boven de veertig ontstaat die gedwongen wordt te accepteren dat zij de 2e helft van hun leven kinderloos en (vaak) partnerloos zullen blijven. Een verschijnsel dat in de hand wordt gewerkt door de grote hoeveelheid ‘vrij’ beschikbare sex voor mannen en een thumbs up van de samenleving, alleen omdat dit nu eenmaal in deze tijd zo gebeurt. Het probleem van de eenzaamheid in onze samenleving wordt op deze manier alleen maar groter.
In het interview van 14 dec. 2018 vertelt Emmy (vrouw, 37) dat zij oorspronkelijk op zoek was naar een “serieuze monogame relatie” maar dankzij haar ervaringen met de vele vreemdgaande mannen, besluit dat polyamorie méér iets voor haar is. Hoewel dit niet helemaal van harte gaat (“het kan ook heel koud zijn”) en ze optimistisch haar verhaal besluit met dat Tinder óók tot vaste relaties leidt. Begrijpelijk, want hoe leuk zal Emmy polyamorie nog vinden als zij boven de 50 is, sexueel minder aantrekkelijk en (grote kans) kinderloos?
Het onderwerp kind krijgen – dat nog niet zo lang geleden werd gezien als de biologische sine qua non voor sex – komt in deze rubriek over sexbeleving überhaupt niet aan bod. Toegegeven, het past bij het hoge oe-la-la karakter van ‘Publiek Geheim’. Maar toch: er is een olifant in de kamer en die is dat vrouwen tot hun 40e vruchtbaar zijn en mannen (gezien de steeds hogere leeftijden die we bereiken-) 2 keer zo lang.
De evolutie houdt geen trend met onze razendsnelle sociaal-maatschappelijke ontwikkelingen als mens (zoals seksuele vrijheid en digitalisering) en dat heeft het machtsevenwicht op de liefdesmarkt in het voordeel van mannen doen uitslaan. Dat is een probleem; niet alleen voor vrouwen maar ook voor mannen – hetero en homo (maar voor de beknoptheid focus ik hier op de hetereo’s).
Wetenschappelijk ontwikkelingen zoals eitjes invriezen en ivf passen hier enigszins een mouw aan maar lossen dit probleem niet op. Het overgrote deel van de mannen en vrouwen heeft nu eenmaal een natuurlijk verlangen zich emotioneel te binden en geborgen te voelen, sex te hebben en zich zich voort te planten, met iemand van wie men houdt. Of met andere woorden een gezin te stichten in welke vorm dan ook.
Het aantal mannen op dating apps dat werkelijk op zoek is naar een vaste relatie is veel kleiner dan het aantal vrouwen (al is dit voor de beginnende vrouwen niet altijd duidelijk omdat veel mannen doen alsof). Daar komt bij dat mannen een veel grotere vijver hebben om in te vissen: gevuld met vrouwen van hun eigen leeftijd en ouder, tot vrouwen van 20 jaar jonger zijn of meer. Dat laatste gaat voor vrouwen niet op. Het gevolg: ‘de serieuze man’ is een schaars goed.
Mannen zijn schaars, dus hebben meer macht, dus passen vrouwen zich aan de mores van de man aan (what else is new?). Tuurlijk, veel vrouwen (zeker voor een periode in hun leven) genieten van hun seksuele vrijheid en het verleidingspel, maar zij houden dit minder lang vol. De seksuele gelijkwaardigheid tussen man en vrouw is anno 2019 is maar schijn.
De datingmores (op maat van de man) ziet er nu ongeveer zo uit: als vrouw ga je op de 1e of 2e date met een man naar bed want hij/jij toch moet weten wat voor vlees je in de kuip hebt. Je verlangen naar een vaste relatie en kinderen krijgen verzwijgen (of desnoods voorzichtig opperen dat je dit ‘misschien wel later wilt’). Het daten vooral licht en leuk houden als een spel van verleiding onder het mom van ‘we zien het wel’. Het 1e half jaar niet over de status van jullie relatie praten, het woord relatie is sowieso uit den boze al vrijen jullie de sterren van de hemel. Geen verwachtingen hebben en geen eisen stellen. Niet ‘claimen’. Als een man meerdere potjes op het vuur heeft staan doe je alsof je neus bloedt of je het geen probleem vindt…
Het is me opgevallen dat jonge mannen en vrouwen van begin twintig onbevangen en vol verantwoordelijkheidsbesef aan (monogame) relaties beginnen. Maar als zo’n relatie (om wat voor reden dan ook) stuk gaat, gaan vrouwen veel sneller dan mannen al op zoek naar een nieuwe (vaste) partner. Terwijl mannen vaak nog járen daarna zich afsluiten voor een serieuze relatie uit angst voor emotionele pijn. Sex willen ze wel en vaak aangespoord door hun vrienden gaan mannen het digitale platform op voor ‘sex zonder touwtjes’ of een friends with benefits-relatie. Ze komen daar lange tijd niet vanaf dankzij het grote aantal vrouwen dat met hen naar bed wil gaan.
Ook de wat oudere man tussen 35-50 die een relatie achter de rug heeft, houdt zich relatie-wise liever een tijdlang op de vlakte en heeft veel sex met wisselend partners. En waarom ook niet, hoor ik jullie roepen. Als beide partijen instemmen en er niet wordt voorgelogen (lastig want mannen weten dat vrouwen omwille van de romantiek vaak voorgelogen wíllen worden) en: de vrouw is er toch zelf bij? Maar zo simpel ligt het niet. Mannen en vrouwen beleven sex en liefde en de verstrengeling tussen beiden, nu eenmaal anders. Al vinden we nog zo vaak van niet (want hoe lekker doorzichtig zou dit boel maken). En ook mannen kunnen op hun manier ongelukkig worden van dit gedrag (alleen voor hen is er vaker een pot goud aan het einde van de regenboog).
In Jeroen uit het interview van 17 jan. herken ik de ‘rondballende’ man (uitdrukking opgepikt in mijn praktijk) die op zoek naar een vrouw vastloopt in zijn promiscue gedrag (Jeroen: “Ik dacht dat ik seksverslaafd was”). Jeroen had soms drie afspraken tegelijk in één week en “dan moet er soms iets worden uitgemaakt”. Dat deed hij door vrouwen te bellen met de mededeling “het was lekker bij je in bed maar of we een goed stel zullen zijn betwijfel ik”. Vast bedoeld als compliment maar weinig vrouwen zullen dat zo hebben opgevat. ‘De relatie liet op zich wachten, maar seks zowat bij elke ontmoeting was een aardig alternatief’.
Hoe anders is dit voor vrouwen. Terwijl mannen soepeltjes dit ‘alternatief’ aanwenden, beginnen vrouwen die op zoek zijn naar een relatie na een x-aantal dates en dito seksuele escapades het nare gevoel te krijgen dat er een vloek op hen rust. ‘Er is iets met mij mis is’, ‘de liefde is niet voor mij weggegeld’ en ‘ik blijf me hele leven alleen, dat voel ik’ zijn terugkerende uitspraken in mijn praktijk. Van mooie, jonge, stralende vrouwen van in de 30.
Vrouwen, het is tijd voor bezinning. Neem je eigen behoeften veel meer serieus en pas je gedrag hier op aan. Wil je een vaste relatie, wees daar dan bij de 1e date open en eerlijk over. Schaam je niet voor dit natuurlijke verlangen. Wees niet bang om een man hiermee af te schrikken. Als dat wel gebeurt, des te beter. Jij, je tijd en je poenie zijn te kostbaar. Hang jouw persoonlijke waarden en normen aan de grote klok. Laat mannen hun best doen om jou te veroveren. Ga uit van jezelf en pas je niet aan, want daarmee ondermijn je je zelfvertrouwen. (Nb: Jeroen viel uiteindelijk voor de vrouw die hem eerst 3 maanden liet schrijven).
Tegen de mannen zou ik willen zeggen: denk bewust na over wat voor leven je wilt en wat voor man je wilt zijn. Wees open en eerlijk als je niet ‘in’ bent voor serieuze (monogame) relatie. Laat je niet zo in de war maken door de grote keuze aan beschikbare vrouwen, dat je na een tijd niet eens meer weet wat je wilt. Neem je verantwoordelijkheid als man. Besef dat wij vrouwen jullie nodig hebben voor intimiteit en geborgenheid en neem ook je eigen behoefte hieraan serieus. Laat de vrouwen niet in hun eentje opdraaien voor de traagheid van de evolutie, pak je rol.
Maar laten we vooral veel praten met elkaar over daten anno 2020 en samen zo een nieuwe mores ontwikkelen voor liefde en sex in de 21e eeuw. Wat mij betreft wordt dat er één die meer veiligheid en perspectief op geluk biedt voor iedereen, mannen en vrouwen, in solidariteit tegen eenzaamheid.